Zwarte Weduwe, muzikale zwarte komedie van Patrick & Fernand Bernauw

Dit stuk werd gecreëerd door Compagnie de Ballade (Aalst, 1999). Om dit stuk op te voeren, hebt u de geschreven toestemming nodig van de rechthebbenden, verkrijgbaar via: www.codeballade.be.webbuilder02.hostbasket.com

Klik op de titel voor gratis downloads en previews in de webshop van Compagnie de Ballade.



Rolverdeling:

De Zwarte Weduwe: Frederika Schollaert
Fernande Segret: Amaryllis Temmerman
Vrouwe Justitia: Ann Devuyst
Landru: Patrick Bernauw
De Pianist: Fernand Bernauw


Muziek beschikbaar op cd. Coaching (regie en zang) mogelijk.

Op het podium bevinden zich: een stoel centraal, twaalf stoelen opzij, kandelaars met kaarsen, achteraan drie statieven met micro’s naast elkaar.

De Pianist komt op en fade in: INSTRUMENTAAL ICARUS 1.

Op de instrumentale intro komt Landru op; hij steekt alle kaarsen aan en stelt een jury samen uit het publiek (twaalf gezworenen) die hij opzij van het podium laat plaatsnemen op stoelen die daar al klaar staan.

Fernande, de Zwarte Weduwe, en de Danseres komen op en gaan met de rug naar het publiek bij de statieven staan, Fernande rechts van Landru, Zwarte Weduwe centraal, Danseres links.

Ten slotte doet Landru teken aan de Pianist om te beginnen en gaat hij zitten op de stoel centraal, face publiek.

INSTRUMENTAAL ICARUS 1 gaat over in MONTAGE PIANO-STEMMEN (Landru – Zwarte Weduwe/ mimeren):
(2x muzikaal thema en dan op muziek:)
LANDRU:
Op de avond voordat mijn hoofd zou vallen in de mand onder de guillotine
- bijgenaamd: de Zwarte Weduwe –
werd ik in mijn dodencel bezocht door een droom,
door een droom van een vrouw, door de vrouw van mijn angstdromen.
WEDUWE: (DRAAIT ZICH OM, BIJ LANDRU, FLUISTERT IN ZIJN OOR)
Ik ben de Zwarte Weduwe
en ik ben gekomen om wraak te nemen
op mijn eigen hoogstpersoonlijke wijze
voor wat jij mijn zusters hebt aangedaan.
LANDRU: (ZW SCHRIJLINGS EN OMGEKEERD OP ZIJN SCHOOT)
Ik dacht aan een spin, aan een Zwarte Weduwe
die tijdens de paringsdaad het mannetje opvreet met huid en haar en…
WEDUWE: (SPRINGT OP) Je hebt niet alleen een huwelijksbureau geopend,
waarvan jij de enige kandidaat was,
maar men noemt jou ook terecht ‘de moderne Blauwbaard’.
LANDRU: (LACHT – SPRINGT OP) Zie mij hier staan: kaal, van middelbare leeftijd
en niet eens verschrikkelijk rijk.
Maar toch is het waar, ja… dat ik in het kader van mijn huwelijksbureau
meer dan driehonderd vrouwen aan mijn voeten heb gekregen.
Wat ik overigens heb toegegeven - dat is toch geen schande, neem ik aan?
WEDUWE: Driehonderd vrouwen van wie je er op zijn minst tien hebt vermoord!
Meestal rijke weduwes, nietwaar?
En daarna ging je er met hun spaarcentjes en hun meubeltjes vandoor!’
LANDRU: Dat van die spaarcentjes en die meubeltjes, dat geef ik ook toe.
Maar dat van die moorden ontken ik ten stelligste.
Ik zei het ook telkens weer tegen de openbare aanklager, en hij riep het uit:
WEDUWE: ‘Maar spreek dan toch eindelijk eens de waarheid, Henri Désiré Landru!’
LANDRU: (GAAT ZITTEN)
En zij nu, de Zwarte Weduwe, de spin in vrouwengedaante,
de schaduw van de guillotine - zij fluistert mij in het oor:
WEDUWE: (FLUISTERT IN OOR)
… dat ik daarom op de vooravond van je executie in je cel ben verschenen,
omdat ik wil dat je de waarheid zegt, Henri Désiré Landru.
Dat je voor één keer de waarheid zegt…
LANDRU: (SPRINGT OP)
Maar dit is de waarheid en niets dan de waarheid!
Ik ben onschuldig aan de moord op die vrouwen!
Dat heb ik op mijn proces al keer op keer gezegd!
(GAAT ZITTEN)
En zij nu, de Zwarte Weduwe, de vrouw van mijn angstdromen,
droom van een vrouw in mijn dodencel – zij fluistert mij in het oor:
WEDUWE: (FLUISTERT IN OOR)
Laten wij dat proces dan nog eens overdoen, Henri Désiré Landru,
met mij in de rol van openbaar aanklager,
tot je de waarheid en niets dan de waarheid hebt gezegd,
zo helpe je… de Zwarte Weduwe!
EINDE MONTAGE – Live: DE LANDRU REVUE

WEDUWE: Hij noemde zich monsieur Fremyet, (D. stelt L. voor aan
ingenieur in Tunesië. de juryleden.)
Of soms ook monsieur Cruchet,
ambassadeur in Australië.
DANSERES: Maar zijn ware naam was Landru.
Hij droeg een bolhoed, een paraplu.

WEDUWE: Et voici madame Célestine, (D = Célestine)
zij is lelijk en trouw.
Et voilà mademoiselle Anna, (D = Anna)
een zeer fatsoenlijke vrouw.
DANSERES: Ah! zij bezitten de eerbaarheid
van de middelbare leeftijd!

WEDUWE: Draagt u een fonkelend bijou (D. bij L. op schoot: vrijage)
dan hebt u nu rendez-vous,
voor een romantische vrijage
in de Villa Ermitage!
DANSERES: Ah! de centen en de eerbaarheid
van de middelbare leeftijd!

DANSERES: En wat staat er op het menu
van Henri Désiré Landru?
WEDUWE: Ah! de centen en de eerbaarheid
van de middelbare leeftijd!
Geniet nu maar van de revue
van Henri Désiré Landru!



MONTAGE PIANO-STEMMEN:

LANDRU: De Zwarte Weduwe, zij herinnerde me eraan
met demonisch plezier
hoe mijn gang naar de guillotine was begonnen
in de lente van negentienhonderd negentien…
WEDUWE: Eén van uw vrouwen
- ze heette Amélie, geloof ik –
die zich door u bedrogen voelde,
kloeg u aan bij de politie.
LANDRU: Als de oplichter en de zwendelaar
die ik ook ben gewéést!
Niet als de moordenaar
die u van mij wil maken!
De Weduwe lacht sceptisch en spottend.
LANDRU: (OP) Kijk eens, mevrouw... Het is allemaal goed en wel
dat u hier, in mijn dodencel,
tijdens mijn laatste nacht mijn proces nog eens wil overdoen.
Ik heb begrepen dat u tijdelijk de functie van openbaar aanklager waarneemt,
om mij een ultieme bekentenis te ontrukken...
Maar meent u niet dat ik in voorkomend geval
ook recht heb op een verdediging?
WEDUWE: Aan welke advocaat van verdediging dacht u dan?
Buiten uweigen uzelve?
LANDRU: Ik zal een advocaat kiezen van uw belaagde kunne, mevrouw,
die aldus boven iedere verdenking staat!…
… Fernande Segret!
De Weduwe lacht sceptisch en spottend.
LANDRU: (ZITTEND – KIJKEND NAAR FERNANDE)
Fernande ach Fernande,
mijn jonge, mijn mooie minnares
- zij heeft ook altijd in mijn onschuld geloofd -,
kon zij de eenzaamheid van mijn laatste nacht nu maar draaglijk maken
door haar verschijning in mijn dodencel…

(Fernande draait zich om en komt naar voor)

WEDUWE: Uw verzoek is toegestaan!
LANDRU: En zo werd ik tijdens mijn allerlaatste nacht in mijn kille dodencel
bezocht door nóg een droom van een vrouw…

EINDE MONTAGE – Live:

IN DE LENTE VAN NEGENTIENHONDERD NEGENTIEN
(Landru zit – Danseres/Vrouwe Justitia volgt argumenten van FS & ZW, kijkend van de één naar de ander).

FERNANDE: In de lente van negentienhonderd negentien
werd hij door Amélie op straat gezien,
een andere dame aan zijn zij.
WEDUWE: Een andere dame aan zijn zij.

FERNANDE: Amélie lapte de ramen in de Rue de Rivoli,
ging achter hem aan, riep de politie
en ze lapte hem erbij.
WEDUWE: En ze lapte hem erbij.

WEDUWE: Bij zijn minnares, in de Rue Rochechouart,
werd hij gearresteerd, de nieuwe Blauwbaard
- 'n gevaar voor de maatschappij.
FERNANDE: Een gevaar voor de maatschappij?

WEDUWE: Juffrouw Lydie zag hij nog om half tien,
zij werd daarna nooit meer weergezien.
FERNANDE: Hij bracht haar naar 't station.
WEDUWE: Het allerlaatste station?

WEDUWE: Nog in Parijs, op de Place Saint-Honoré
verdween een zeer gekend prostituée!
FERNANDE: Hij was haar chaperon!
WEDUWE: En vond u dat dit kon?

WEDUWE: Er stonden heel wat namen in zijn notitieboek,
hij maakte die vrouwen écht allemaal zoek!
FERNANDE: Niets dat het bewijst! (Weduwe + Fernande naderen
WEDUWE: Ze stonden op z’n zwarte lijst! Landru elk van een kant)

WEDUWE: En de politie, zij houdt voet bij stuk:
hij stortte wel tien vrouwen in 't ongeluk!
FERNANDE: Niets dat het bewijst!
WEDUWE: Ze stonden op zijn zwarte lijst!


Pianist fade in: INSTRUMENTAAL ICARUS 2 + STEM:

LANDRU: Door Amélie aangeklaagd bij de politie,
kwam ik al gauw in nauwe schoentjes te staan.
Toen men de inhoud van mijn notitieboekje eens nader bekeek,
trok men daar toch wel erg verregaande conclusies uit...

Fade out: INSTRUMENTAAL 2 – LIVE:

HET LIED VAN LANDRU, HENRI DESIRE

WEDUWE: Landru Henri Désiré, (L. nodigt D. uit te gaan zitten)
hij viel voor elk décolleté,
voorzien van een duur collier,
of van een dikke portemonnee.

Landru Henri Désiré, (L. noteert maten van D.)
hij schreef in een zwart cahier
de naam van ieder invité
voor 't romantische souper.

Landru Henri Désiré, (D. valt in zwijm over stoel)
hij ontving graag strikt privé
rijpere dames in négligé
op z’n beroemd canapé.

Landru Henri Désiré (L. stuurt D. weg)
hij stuurde ze overzee,
nam daarna hun centen mee,
een beproefd procédé.

FERNANDE: Hij was van ’t oplichtersmétier. (L. gaat weer zitten)
En oplichters moorden niet, nee!
Oplichters spelen fair play!

(Stemmen live:)

WEDUWE: Landru Henri Désiré…
De politie ontdekte dat hij, benevens ontelbare verhoudingen met weduwen
die op dat ogenblik zonder uitzondering vermist werden,
ook een heel stel kinderen had bij zijn wettige echtgenote...
(terwijl Fernande op zijn schoot plaatsneemt:)
LANDRU ... én een jonge minnares, Fernande Segret,
die ik in mei 1917 had ontmoet.
FERNANDE: Ik kende hem als Lucien Guillet, fabrieksdirecteur.
LANDRU: Ik nam haar vaak mee naar mijn buitenverblijf in Gambais waar wij...
FERNANDE: (tot Weduwe) Enfin, u weet wel.

(Piano in:)

LANDRU: Mijn schone Fernande, zij werd door de politie ondervraagd,
en zij verdedigde mij vol vuur…

FERNANDE BIJ DE COMMISSARIS

FERNANDE: Ik ben Fernande, zijn minnares.
Hij nam me vaak mee naar Gambais.
'Was u bang?' vroeg de commissaris. WEDUWE
Voor de liefste vent van Parijs?
Nee maar meneer, u bent niet goed wijs!
Vindt u zelf niet dat dit heel raar is?’

'Uw geslachtsleven was zeer normaal, WEDUWE
al was hij reeds zo goed als kaal,'
Kom terzake, meneer de commissaris.
'Maar in z'n cahier zijn ze genoteerd, WEDUWE
de vrouwen die hij heeft gemolesteerd!
Ik bezweer u dat het waar is!'

In Gambais, in de Villa Ermitage
speurde u naar verdachte emballage
en vond u compost en een hoop as.
En van Marie-Thérèse Marchadier
- u weet wel, de vermiste prostituée -,
van haar hondje het karkas!

En dat zou ‘t bewijs zijn voor moord op die vrouwen?
En ik moet u op uw woord vertrouwen?
U bent niet goed wijs, meneer de commissaris!
Er is geen bewijs voor moord op die vrouwen!
U zult zich deze aanklacht nog wel berouwen,
ik bezweer u dat het waar is!

(terwijl de Weduwe hem blinddoekt en een rode sjaal om zijn hals wikkelt; zij en de Danseres spelen op die manier Blindemannetje met hem en hij lijkt gewurgd te zullen worden)

BLAUWBAARDJE IS GEVANGEN

DANSERES: Blauwbaardje, hij is gevangen!
Blauwbaardje, hij moet nu hangen!

WEDUWE: Hij jaagt het hele land op stang!
Dit wordt zijn zwanezang!
Hang, Blauwbaardje, hang!

DANSERES: Blauwbaardje, wat wij verlangen…
Blauwbaardje, de hogere belangen:

WEDUWE: Wat doen we met zo'n don Juan?
In het staatsbelang:
hang, Blauwbaardje, hang!

DANSERES: Blauwbaardje, hij is gevangen!
Blauwbaardje, hij moet nu hangen!

WEDUWE: Ze hebben je in de tang,
de heren van stand en rang!
Hang, Blauwbaardje, hang!

FADE IN: INSTRUMENTAAL ICARUS 3 + MONTAGE STEM:

LANDRU: ‘Maar dàn!?’ –
Ik schreeuwde het uit: als ik geen psychopaat ben,
geen Franse versie van Jack the Ripper,
geen Gilles de Rais uit de Belle Epoque... wat dàn!?
Waar blijft dan het motief voor mijn moorddadige praktijken!?

FADE OUT: INSTRUMENTAAL + MONTAGE – LIVE:

GEEN MOTIEF VOOR MOORDDADIGE PRAKTIJKEN

(L. wordt verleid door de 3 dames)

FERNANDE: Hij had vier kinderen en één wettige vrouw,
die bleef hij al die jaren zeer innig trouw.
Hij stapte wel vaker in de huwelijksboot,
dat was voor hem het dagelijks brood.

WEDUWE: Andrée had geen meubels en ze had geen geld,
ze droomde van 'n huwelijk met een rijke held.
Ze noemde hem Lucien, hij noemde haar Lulu.
Hij nodigde haar uit voor een barbecue.

FERNANDE: In oorlogstijd verdwenen ze bij de vleet,
soms doen de vrouwen dat heel discreet.
En er waren geen getuigen, er waren geen lijken,
er was geen motief voor moorddadige praktijken.

WEDUWE: Ah madame Pascal met haar prachtig zwart haar!
Ze noemde hem Diard,haar grootste minnaar!
Ah Madame Pascal! Zij was onverzadigbaar!
Hals over kop ging hij aan de haal voor haar!

FERNANDE: Ze mocht dan groot zijn, Landru's appetijt,
ze bleef binnen de grenzen van de redelijkheid.
En er waren geen getuigen, er waren geen lijken,
er was geen motief voor moorddadige praktijken.

WEDUWE Van madame Jaume raakte hij wel van de wijs,
de kwezel toonde hem alle kerken van Parijs.
Toen hij een aanval op haar deugd ondernam,
vroeg zij zich af: ‘Nemen we niet beter de tram?’

FERNANDE: In oorlogstijd verdwenen ze bij de vleet,
soms kunnen vrouwen dat heel discreet.
En er waren geen getuigen, er waren geen lijken,
er was geen motief voor moorddadige praktijken.

LANDRU (live): In mijn grote magazijnen aan de Rue Morice in Clichy,
en in mijn kleine buitenhuisje in Gambais
troffen de inspecteurs toch weer één en ander aan
dat ze opnieuw aan het denken zette..
Al hadden de agenten in Gambais daar wel twéé huiszoekingen voor nodig.

HET LIED VAN DE ZWARTE WEDUWE

WEDUWE: De lieve Jeanne? Hier hebt u haar jarretel!
De mooie Andrée? Dit is haar oorbel!
Van Berthe Héon vond men een strik!
En dit is de pruik van Marie Angélique!
WED. + DAN.
(REFREIN): Landru heeft ze in zijn oven geschoven!
De Zwarte Weduwe smacht al naar hem!
Leden van de Jury, laat hem eraan geloven!
De Guillotine wacht al op hem!

W.: Want in Gambais vond men zeer vlug
drie treinkaartjes: twee heen, één terug!
FERNANDE: Maar de eerste keer vond men er geen,
en alleen de tweede keer was er dat been!

REFREIN

W: Want in Gambais lag deze schedelpan!
Niemand die wist waar ze vandaan kwam!
Een speld, een gesp, een vrouwenkies!
FERNANDE: Maar de eerste keer lag er helemaal niets!

REFREIN

W.: Niet te vergeten, dit balein van 'n korset!
Zonder bloed erop, maar een ander mét!
Gewurgd, geschoten of anderszins gedood
heeft hij zijn prooi, van alle schaamte ontbloot!

REFREIN

W.: Dit groot en dik boek lag op zijn balkon.
't Is van een markiezin die gif mengen kon!
Brieven van dames, keurig geklasseerd!
Archief, Dringend Antwoord - Geen Geld, Niet Gereageerd!

W + D: Geef toe u hebt ze in uw oven geschoven! (L. krimpt ineen,
(REFREIN) Is dit dan geen sinister detail? handen aan hoofd)
Leden van de Jury, laat hem eraan geloven!
Wijst dit dan niet op moord in 't sérail?
+ REFREIN HERHALEN
Landru als koorknaap:

BALLADE VAN HET HUWELIJKSBUREAU
(FERNANDE:)

Hij was een zeer innemend en vroom kind,
Als misdienaar ten zeerste bemind.
Hij verkocht tweedehands automobielen,
was mécanicien en fabrikant van fietswielen.
Maar 't rechte pad, nee, dat beviel hem niet,
zijn moedertje, zij stierf van verdriet.
Hij werd vaak veroordeeld en hij kwam vaak vrij,
zijn vader verhing zich aan een boom in de wei.

Nochtans leek hij wel een respectabel man
met een oogopslag, die wonderen doen kan.
Hij had een goed geheugen en veel vrije tijd,
hij had niet te klagen over zijn viriliteit.
Maar 't rechte pad, nee, dat beviel hem niet,
hij zocht in dit leven een heviger koloriet.
Hij startte dus maar een huwelijksbureau,
met één trouw kandidaat, professioneel cupido.

Hier zit nu 'n heer van stand, dienstplicht voldaan,
hij heeft in den vreemde een goedbetaalde baan.
Hij zoekt een rijpere dame met groot kapitaal,
dan schrijven zij een nieuw levensverhaal.
Bent u een weduwe met een dubbele onderkin,
dan zet hij u op weg naar een nieuw begin.
Hij is directeur van 'n huwelijksbureau
met één trouw kandidaat, professioneel cupido.

FADE IN: INSTRUMENTAAL ICARUS 4 + MONTAGE STEM:

LANDRU: De hoogste tijd, dames en heren, voor de Moraal van mijn Verhaal
die mijn advocaat en ikzelf ook in de wereldlijke rechtbank naar voren hebben gebracht...

FADE OUT: INSTRUMENTAAL

(Fernande & De Zwarte Weduwe dansen een tango; Danseres staat op stoel als Vrouwe Justitia; Landru knielt erbij neer als beklaagde.)

MORAAL VAN HET VERHAAL

Waarom joeg hij voortdurend op de rokken van vrouwen? (W)
Omdat hij toch moeilijk met een man kon trouwen! (F)
Experimenteerde u soms met de kracht van uw ogen? (W)
Jaja met een bril! Voor z'n tanend gezichtsvermogen! (F)

Een dergelijke plaisanterie, die is niet geoorloofd! (W)
Die grapjes, Landru, die kosten u nog eens het hoofd!
Ze heeft het altijd maar over zijn hoofd, meneer! (F tot publiek)
Dat hij er niet één meer heeft voor haar, dat spijt me zeer!

Geloof me, Vrouwe Justitia, het is hoogst onaangenaam,
hier voor u, Vrouwe, als een beklaagde te staan,
verdacht van moord op veel meer dan tien dames,
die dichter bij de dood dan bij d'eerste communie waren!

Hij stopte ze in een fornuis dat hij speciaal liet bouwen! (W)
Mevrouw, hij heeft nooit geleerd een vuur te onderhouden! (F)
Ze zijn voor het laatst gezien in zijn gezelschap! (W)
Luistert Vrouwe Justitia nu ook al naar achterklap? (F)

Nog een jaar of twee en misschien zijn ze terecht
en dan dwaalde Landru niet, maar wel het gerecht!
Bij de Villa Ermitage, uit de schouw van zijn huis, (W)
kwam vaak een grauwe rook, en die rook niet pluis!

Bij wijze van proef hebben wij 'n schaapskop verbrand,
mét hersens en zonder, de stank was dégoûtant!
Het duurde meer dan een uur voor de kop was vergaan.
Op die manier, Landru, bent u te werk gegaan!

Jaja, door een schapekop van nabij te bestuderen (F)
kan 't hoofd van een mens dus in gevaar gaan verkeren...

MONTAGE PIANO + STEMMEN:

ZWARTE WEDUWE: In zijn Rekwisitoor verwees de Openbare Aanklager,
destijds, in de wereldlijke rechtbank,
naar de sterke verhalen die in die dagen de ronde deden in Parijs…
LANDRU: Er werd gefluisterd dat mijn zaak niets anders was dan een bliksemafleider, waartoe opdracht werd gegeven door president Clémenceau...
De vredesonderhandelingen van Versailles waren aan de gang
mijn affaire niets meer was dan een truc,
de regering had mijn zaak zorgvuldig in scène gezet...
Men wilde mij de moord op tien vrouwen in de schoenen schuiven,
om de aandacht van het grote publiek af te leiden, dames en heren,
van politiek netelige kwesties!
ZWARTE WEDUWE: President Clémenceau werd verweten
dat hij té weinig uit de brand sleepte tijdens de vredesonderhandelingen van Versailles
die onder meer de herstelbetalingen van Duitsland moesten regelen.
Hoe kon Clémenceau ze nu ooit nog verantwoorden…
de miljoenen Franse doden en de miljoenen Franse francs
die de Eerste Wereldoorlog het land had gekost!?
LANDRU: De Tijger van weleer was een Papieren Tijger geworden,
zo fluisterde men...
ZWARTE WEDUWE: De Tijger van weleer is een Papieren Tijger geworden…
EINDE MONTAGE – Live:

REKWISITOOR
WEDUWE: Leden van de Jury, dit is Chaplin niet! (L. bij ZW, die op stoel staat)
Het is een Blauwbaard die u hier ziet!
Hij is geen uitvinding van de politiek
om d'aandacht af te leiden van het publiek,
weg van de problemen die de vrede bracht,
luister toch niet naar zijn jammerklacht!

U kent zijn karakter, zijn schurkenstreken, (ZW komt van stoel)
zijn boetvaardig gezicht en zijn vele gebreken.
Maar hij liep in de val, die ouwe vos...
Hak om die boom, om te redden het bos! (Met hand op schouder wordt L.
Volgens de dokters is zijn geest gezond, door ZW & D over stoel
snoer dus nu maar die brutale mond! als over guillotine gelegd)

W + D: Wat kan een moordenaar anders verdienen dan de guillotine, de guillotine?

WEDUWE: Leden van de Jury, hij wordt nu de uwe!
Lever hem over aan de Zwarte Weduwe!
Opdat gerechtigheid eindelijk geschiedt!
Leden van de Jury, aarzel niet!

W + D: Wat kan een moordenaar anders verdienen dan de guillotine, de guillotine?

Live muziek + stem:

LANDRU: Verdedig mij dan ook nu, Fernande,
in deze angstdroom van mijn laatste nacht in de dodencel
tegen deze Zwarte Weduwe die mijn vel eist en mijn bloed
en mijn hoofd dat op een tafel dient gezet.
Verdedig mij ook nu, zoals dat destijds in de wereldlijke rechtbank is gebeurd!
Schreeuw mijn onschuld van de daken!
Ik ben een oplichter, ja! En dat ben ik altijd geweest!
Maar oplichters moorden niet, nee! Oplichters spelen fair play!

DE VERDEDIGING

FERNANDE: De bewijzen van Vrouwe Justitia
zijn niet meer dan 'n fata morgana!
Alleen zo kan men de waarheid weten:
door steeds de twijfel te cultiveren!

Zij die door hem zouden zijn vermoord
zijn in de ogen der wet niet eens dood!
Ze zijn vermist, als ze plots verschijnen
komt uw geweten nooit meer in het reine.

U observeerde hem, maar ik u ook,
bracht zijn fornuisje u niet van de kook?
Het is niet groter dan een flinke gamel!
Hoe konden ze daarin verbranden... zo snel?

U hebt bewezen dat door een schapekop
een mensenhoofd kan rollen... o wat een mop!
U ontweek zijn blik toen het vonnis viel,
knaagde uw geweten soms aan uw ziel?

Vrouwe Justitia, hij zegt u vaarwel,
zijn lot bezorgt u nog veel kommer en kwel!
Vrouwe Justitia, zijn geweten is gerust,
maar hoe raakt dat van u nog ooit gesust?

ALLEN: U liet zijn ondeugden de revue passeren,
toch is hij onschuldig en dat durf ik zweren!

(De Weduwe en de Danseres onthoofden Landru met de rode sjaal, als in een nachtmerrie)

ALLEZ! ALLEZ!

D.: Blauwbaardje, hij is gevangen!
Blauwbaardje, hij moet nu hangen!

W.: Ik wacht al zo lang!
Hoor! De beul zingt al op de gang:
Hang, Blauwbaardje! Hang!

D.: Blauwbaardje, wat wij verlangen…
Blauwbaardje, de hogere belangen:

W: In het staatsbelang!
Heren van stand en rang
zingen: 'Hang, Blauwbaardje, hang!'

D: Want zij wacht al zo lang
op haar invité...
No cure no pay,
Henri Désiré...
Je verwerkte al je logées
in een paté de campagne...
Ben je bang, Blauwbaardje, bang?
Nu maakt zij steack hachée
van Landru Henri Désiré!
Ben je bang, Blauwbaardje, bang?

W: Veeg die traan van je wang,
uit je ogen van ree
op een jagersdiner!
Landru Henri Désiré…
Ik wacht al zo lang
op je hoofd als trofee!
Allez! Allez! Allez! Allez!
Landru Henri Désiré…

FADE IN: INSTRUMENTAAL ICARUS 5 + MONTAGE STEM:

LANDRU: Maar tot op de dag van morgen, dames en heren,
als ik mijn hoofd op het hakblok van de guillotine leg,
en nog lang daarna zal de vraag nazinderen
of Henri Désiré Landru dan werkelijk schuldig was
aan de hem ten laste gelegde misdaden.
Werd hij geflikt, dames en heren?

FADE OUT: INSTRUMENTAAL ICARUS 5 – LIVE:

GEFLIKT?
(Landru met het hoofd in de schoot van de Zwarte Weduwe.)

FERNANDE: Hij richt zijn schreden naar de guillotine
- Zwarte Weduwe, helse machine.
Zes uur in de ochtend, zag ik op de klok,
toen stond hij al voor het ruwe hakblok.

WED.: ‘Wenst u een priester in dit uur van strijd?’
FERNANDE: Voor mooie sprookjes heeft hij nu geen tijd.
WED.: ‘U hebt niks te verliezen, vertel het nu maar,
Henri Desiré Landru, bent u een moordenaar?’

FERNANDE: Mijn waarde Weduwe, dat geheim neemt hij mee.
Tot in het graf speelt Landru fair play.
WED. ‘Een sigaret, 'n glas rum... monsieur Landru?’
FERNANDE: Hij rookt niet en hij drinkt niet, neenee dank u.

Men fluisterde over president Clémenceau,
dat hij oorlog prima vond, vrede maar zozo.
De prijzen stegen, het volk kwam in verzet,
heeft Clémenceau toen iets in scène gezet?

Was er maar wat anders dat ze bezig kon houden,
dan zouden ze mij niet langer uitjouwen.
Werd Landru door zijn regering geflikt?
Vergat het volk zo het politiek conflict?

De muziek loopt door. Live stem:

ZWARTE WEDUWE: Bij het afscheid noemde ik hem mijn ware naam…
‘Berthe Héon…’
LANDRU: … die al zes jaar wordt vermist!?
ZWARTE WEDUWE: (LACHT) Ja, ik was één van die verloren weduwen
van wie werd verondersteld dat zij het slachtoffer waren geworden
van deze moderne Blauwbaard…
Eén van die verloren weduwen
Die op zijn proces niet kwamen opdagen…
LANDRU: … om te getuigen dat ik wél hun spaarcentjes en hun meubeltjes
en hun éér had genomen…
… maar niét hun leven!
ZWARTE WEDUWE: (LACHT) Dit was dan mijn wraak, dames en heren.
LANDRU: Dit was dan hun wraak…
ZWARTE WEDUWE: Dit was dan de wraak van de Zwarte Weduwe.

EPILOOG

D Veeg die traan van je wang,
uit je ogen van ree
op een jagersdiner!
Landru Henri Désiré…

W: Ik wacht al zo lang
op je hoofd als trofee!
Allez! Allez! Allez! Allez!
Landru Henri Désiré…

Stilte.

FINALE: INSTRUMENTAAL ICARUS 6.

EINDE.